Cese-fèr(-neglegi)
Oxytropis neglecta
Fabaceae Leguminosae
Noms en français : Oxytropis négligé, Oxytropis des Pyrénées.
Descripcioun :Aquéu cese-fèr trachis dins li tepiero roucaiouso de mountagno mounte flouris belamen l'estiéu. De coulour bluio e vióuleto, a quàsi ges de tijo (mai bèn uno longo cambo de flour). Li péu de fueio recuerbon pas la fueio qu'èi bèn verdo.
Usanço :Avèn ges d'entresigne segur sus aquelo planto. Pamens fau saupre que d'ùni cese-fèr (gènre Astragalus e Oxytropis) soun empouisounant (dounon de proublèmo néuroulougi).
Port : Erbo
Taio : 5 à 20 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Oxytropis
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Ordre : Fabales
Coulour de la flour :
Bluio
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 10 à 15 mm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 1200 à 2800 m
Aparado : Noun
Juliet à avoust
Liò : Tepiero roucaiouso
Estànci : Subaupen à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuroupenco
Ref. sc. : Oxytropis neglecta Ten., 1831
Vióuleto(-de-Jordan)
Viola jordanii
Violaceae
Nom en français : Violette de Jordan.
Descripcioun :La vióuleto-de-Jordan es uno grando vióuleto emé d'estipulo larjo que trachis dins lis orle de bos e li pelouso un pau umido sus cauquié. Se destrìo de la vióuleto-fèro, Viola canina, bonodi si làrjis estipulo. Li flour soun toujor claro emé un esperoun jaune.
Usanço :Li flour de vióuleto soun manjadisso, li meiouro soun li mai perfumado, coume Viola odora o Viola suavis. Soun richo en vitamino C e A.
Port : Erbo
Taio : 5 à 60 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Viola
Famiho : Violaceae
Ordre : Malpighiales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 15 à 25 mm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 100 à 1200 m
Aparado : Noun
Mars à mai
Liò : Orle de bos
- Pelouso
- Esclargido
Estànci : Mesoumediterran à Subremediterran
Couroulougi : Éurasiatico-Sud-Èst
Ref. sc. : Viola jordanii Hanry, 1853